De Dag na Moederdag...

* Ben ik heel wat kusjes en knuffels rijker.
* Hangt de koelkast vol met knutselwerkjes, kaarten en tekeningen.
* Geniet ik van een mand vol "cadeautjes".
* Ben ik uitgeblust van het feesten.
* Dank ik onze Lieve Heer op mijn blote knieën dat ik geen partner heb (tijdelijk effect)

Voor Klein Ukkie, was het even niet duidelijk wat er nu precies aan de hand was. Cadeautjes plus feest is toch een verjaardag? En bij verjaardagen horen *kusjes en knuffels*. Nu is mijn dochter redelijk snel van begrip, en schreeuwde ze een half uurtje na aanvang van Moederdag al over het balkon naar de buurman: "Hé Buuuuuuuman...waar is jouw mamma? Is vandaag moededag! Kijk dit is mijn mama!" Maar dat zal hij al wel geweten hebben.

Op mijn veertigste heb ik mijn eigen enthousiasme enigszins onder controle. Mijn Uk nog lang niet, die heeft nog een lange weg te gaan. Nadat ik de tekeningen en kaarten van respectievelijk KDV, Oma en Jolan (wat een schatten hè) had uitgepakt, bewonderd en geplakt op de *koelkast*, raakte mijn kleine meissie goed op dreef. De knutseldoos werd erbij gehaald en in een rap tempo kwam het ene na het andere "kunstwerk" uit haar handen. Zoals van mij verwacht werd, heb ik veel "oooohhh's" en "aaaahh's" uitgekraamd. Uk kwam zelf al met een rol plakband aanzetten. Het was duidelijk wat er moest gebeuren.

Cadeautjes uitpakken is voor een bijna-drie-jarige natuurlijk een leuk spelletje. Cadeautjes maken is eigenlijk net zo gezellig, toch? Je doet het volgende: Men neme een stuk gekleurd papier, scheurt daar een reep vanaf, en verfrommeld het vervolgens tot een propje. Men pakt er een mand bij, en vult deze vervolgens met deze *cadeautjes*, geef de mand aan mama, en geniet van alle bewonderende kreten die jouw moeder uit haar mond laat komen. Sta erbij en glunder maar...

Mijn dochter baart mij enorme zorgen voor de toekomst. Mijn dochter is namelijk een feestbeest. Mensenmassa's: Ze is er dol op. Het liefst spreekt ze iedereen persoonlijk aan om te zeggen hoe gezellig het wel niet is. Muziek: K3, Pop, Disco, Hoempapa...het maakt niet uit, ze zet haar luier in beweging en danst dat het een lieve lust is. Ze kan niet genoeg krijgen van feesten. En ik heb nu al nachtmerrie's over een 12-jarige dochter die ik ergens uit de plaatselijke discotheek kan gaan plukken om 2 uur 's nachts.
Ook Moederdag is en feestje, eigenlijk is iedere dag wel een feestje op die leeftijd. Dus hebben we *gefeest, en dat is vermoeiend*.

Een ontmoeting tussen de gezusters en aanhang, is onvermijdelijk op Moederdag. Nu moet ik er voor alle duidelijkheid bij vertellen dat mijn zus en zwager sinds 7 maanden, 16 dagen, 9 uur en 53 seconden gestopt zijn met roken. Zonder meer een verstandige en gezonde keuze. En ze hebben het er niet moeilijk mee hoor! Echt niet! (zuslief is 25 kilo aangekomen, en dat bij een lengte van 1.63....) De ene orale verslaving vervangen voor een andere orale verslaving heet dat.
Maar goed, als het nu alleen bij die kilo's was gebleven... maar nee...Zuslief en zwager zijn veranderd in een chagrijnig, ontevreden, zeurend en zeikend stel. De pH-waarde valt niet meer te meten, een fles geconcentreerd citroensap is er niets bij vergeleken. Maar ze missen het roken niet hoor!
Na het de koffie, het uitje en een bezoek aan de chinees (eigenlijk tijdens het afscheid) Trok ik het gekissebis tussen die twee niet meer, en heb ik ze aangeraden per direct een sigaret in hun smoel te stoppen zodat er misschien een verbetering van humeur op zou treden. Dat werd niet op prijs gesteld, en ze vertrokken. Waarop "Us Mams" en ik een zucht van verlichting sloegen, en nog gezellig een bakje koffie zijn gaan doen.
Eenmaal thuis, op de bank, kijk ik om mij heen, en prevel een schietgebedje: *Dank U Lieve Heer, voor het verbannen van manvolk uit mijn leven*.