EX-pres

Gisteren heb ik voor het eerst in ruim 3 jaar tijd het genoegen gehad te spreken met Ex 1. En ik heb in een gesprek van bijna een uur kunnen concluderen dat er niets is veranderd aan de situatie of aan hem. Godzijdank ben ik veranderd.

Ex 1 is een intelligente manipulatieve psychopaat met een narcistische persoonlijkheidsstoornis en een tikje aan Oedipus-complex. Niet dat ik zelf zo capabel ben om deze diagnose te stellen, nee, die uitspraak komt van 2 heuse psychiaters die de taak hadden mij gek te verklaren, maar uiteindelijk begrepen dat ik niet half zo gestoord was als mijn wederhelft. (Jammer genoeg heb ik nooit toestemming gekregen dit mee te nemen in de rechtszaken die hebben gespeeld)
Nog steeds sta ik versteld als ik bezie hoe deze man in staat is de boel te besodemieteren. Hoe hij met een staalhard gezicht de grootste leugens kan verkondigen en anderen kan overtuigen van zijn verhaal. Hij zou met glans een polygraaftest doorstaan simpelweg omdat zijn leugens voor hem de waarheid wordt. Zelfs op de dag van vandaag vind ik het nog onbegrijpelijk wat een ellende één man expres kan veroorzaken.

Nu heb ik zelf natuurlijk ook het één en ander aan psychische knallen te verwerken gehad. Ben goed voer geweest voor een scala aan therapeuten en heb als proefkonijn gediend voor een heleboel miraculeuze happy-pillen als symptoombestrijding. En na een tijdje in een soort van "Niemandsland" te hebben vertoefd, begreep ik dat als er veranderingen in mijn leven moesten plaatsvinden, ik daar zelf verantwoordelijk voor was. Ik liet het verleden voor wat het was, ging met de billen bloot en zette de schouders eronder. De wereld veranderde niet, maar ik wel.

En gisteren, het was de verjaardag van Grote Uk, kreeg ik de bevestiging hoezeer ik veranderd ben. Hoe sterk ik in mijn schoenen sta. En hoe ontzettend blij ik daarmee ben! Het is een opluchting zijn spelletjes te doorzien. Het is een verademing niet te vallen in zijn vooropgezet plan.

En na dit gesprek heb ik de bevestiging van datgene wat ik diep in mijn hart al wist: Een reisje naar Grote Uk zal er niet "zomaar" inzitten, mits op zijn voorwaarden. En die voorwaarden zijn onacceptabel en ik zal er nimmer of nooit aan voldoen. Maar ik speel het spelletje mee.
Het is nu aan hem te ontdekken dat mijn grenzen verplaatst zijn, en streng bewaakt worden. Het is nu hem te beseffen dat de angst weg is en dus niet langer een basis meer is om op te spelen. Het is aan hem zich te realiseren dat ZIJN waarheid niet hetzelfde is als DE waarheid.
Ik ben veranderd....Godzijdank!!!