Kinderombudsman en Arme Kinderen

http://www.telegraaf.nl/binnenland/12132634/__Steeds_meer_arme_kinderen__.html

Tijdens mijn eerste kop koffie vanochtend en het doorlezen van de krant, viel mijn oog op bovenstaand bericht. En mijn bek viel open, om verschillende redenen:

De Kinderombudsman: Nog voor dat Marc Dullaert als de eerste "officiële" (=lees: door Nederlandse Staat erkende en betaalde) Kinderombudsman werd benoemd in 2011, bestond er al een "Kinderombudsman". Een groep vrijwilligers met veel inzet, die hun middelen haalden uit eigen zak om hun onafhankelijkheid te waarborgen. Weliswaar kon deze groep mensen niet veel betekenen in mijn persoonlijke situatie, maar ik moet mijn petje afnemen voor hun geschop tegen gesloten deuren en hun inzet wat betreft de wat meer gangbare problematiek. En toen werd het tijd dat Nederland een "echte" Kinderombudsman kreeg. Tenslotte werd het Verdrag inzake de Rechten van het Kind (VRK) al in 1989 ondertekend door Nederland, en waren er al meer dan 35 VN-landen met een Kinderombudsman nog voordat Nederland er één benoemde. De "oude" ONAFHANKELIJKE Kinderombudsman werd zonder al teveel moeite weggebonjourd. En zo veranderden betrokken kinderen van kind-met-naam, in casus nummertje 23483087....
Nu is er in mijn ogen geen twijfel over mogelijk, dat een De Kinderombudsman een noodzakelijk kwaad is voor wat betreft het naleven van het VRK, en waarschijnlijk krijgt Mr. Dullaert in zijn officiële positie eerder gehoor bij Overheidsinstanties op Nationaal niveau, en kan hij zijn zaken wat makkelijker naar buiten brengen dan Mr. Aalders, de voormalige Kinderombudsman.
Toch heb ik mijn twijfels: Daar waar de vrijwillige en onafhankelijke Kinderombudsman 24 uur per dag, 7 dagen per week bereikbaar was, is de nieuwe Kinderombudsman bereikbaar tijdens kantooruren. Waar is de onafhankelijkheid wanneer de werkgever, tevens de tegenstander is? Ter vergelijking: De Centrale Autoriteit maakt deel uit van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, en zou een totaal onafhankelijk orgaan moeten zijn. Het tegendeel blijkt echter waar te zijn want diegenen waar kritisch tegen zou moeten worden opgetreden, zijn tevens de naam die op hun loonstrookje staat.
Enfin, zover een stukje persoonlijke frustratie...en mocht dit stukje onder ogen komen van Mr. Dullaert, dan heb ik een goede tip voor hem: Zich eens diep, heel diep te buigen over de rol van de CA inzake teruggeleidingprocedures van Nederlandse kinderen (Nederlandse Nationaliteit) op basis van het Haags Verdrag en de naleving van artikel 9 van het VRK. Staat leuk op papier, maar in de praktijk klopt er geen donder van! Waarbij gezegd moet worden dat van het kastje naar de muur gestuurd worden, en het zich verschuilen achter niet-goed gedefinieerde regeltjes, ook een vak an sich is.

En nu maakt Mr. Dullaert zich zorgen over "lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en maatschappelijke ontwikkeling" van kinderen die opgroeien met een gezinsinkomen van minder dan 1400 Euro per maand. Deze kinderen zouden: Geen gezond eten krijgen, geen lid zijn van een sportclub, niet op zwemles zitten en oude kleding en schoenen dragen omdat er geen geld is voor nieuwe..........
Ik pakte er nog maar een kop koffie bij. De hoogte van een minimuminkomen bedraagt, give or take een paar Euro's, 1250 Euro per maand. Volgens het CBS betreft het meer dan 2 miljoen gezinnen, ruim boven de cijfers die Mr. Dullaert aanhaalt al praat hij over kinderen en geeft het CBS de gezinnen weer. Maar goed, er hangt dus blijkbaar een prijskaartje van 1400 Euro per maand aan om te voldoen aan"de levensstandaard die toereikend is voor de lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en maatschappelijke ontwikkeling" van kinderen.
Nu geloof ik niet, werkelijk niet, dat het hier armoede betreft. Armoede is in mijn ogen: Je kind geen dak boven het hoofd kunnen bieden. Niet weten hoe je kinderen kunt voeden de volgende dag. Kinderen de straat op sturen in te kleine schoenen, omdat er sowieso geen mogelijkheid bestaat passende schoenen te vinden. Geen onderwijs aan kinderen kunnen bieden. Geen gas, licht of water ter beschikking hebben om kinderen te voorzien van hygiëne, of een verwarmd huis wanneer nodig is. Je kinderen moeten onthouden van lichamelijke zorg, omdat het onbetaalbaar is. Met pijn in het hard je kinderen op straat te moeten sturen om te bedelen (of erger) omdat er anders helemaal geen inkomen is. Dat is armoede!!!

Persoonlijk heb ik het voorrecht (ja, een voorrecht, geen recht!) te mogen leven van een minimuminkomen d.m.v. een uitkering. Een voorrecht omdat er in Nederland een Sociaal Stelsel bestaat dat juist voorkomt dat mensen (met een beperking) in totale armoede terugvallen. Hulde aan onze grootouders die daar hard voor hebben gestreden. Ik kom dus rond met minder dan het genoemde bedrag van De Kinderombudsman.
Ontbreekt het mijn dochter aan "lichamelijke ontwikkeling"? Nee! Genoeg gratis en betaalbare opties om mijn dochter in beweging te houden.
Ontbreekt het mijn dochter aan "geestelijke en intellectuele ontwikkeling"? Nee! In Nederland bestaan er leerplicht en leerplichtambtenaren die er op toezien dat onze kinderen in ieder geval een gedegen basisopleiding krijgen. Voor verdere "geestelijke ontwikkeling" draag ik zelf zorg, helemaal gratis en voor niks. Vrij toegang tot boeken van de bieb, een betrokken ouder, en internet kunnen al veel doen.
Ontbreekt het mijn dochter aan "zedelijke ontwikkeling"? Wat bedoelt U? Groeit een kind met een gezinsinkomen van minder dan 1400 Euro op tot een onzedelijke, immorele volwassene? Zijn die 1400 Euro een vervanging van normen en waarden? Loopt een kind van ouders met een minimuminkomen meer risico's tot onzedelijk gedrag? Wat er ook mee bedoeld wordt, dit is in het geheel niet inkomensafhankelijk!
Ontbreekt het mijn dochter aan "maatschappelijke ontwikkeling"? Absoluut niet! De regels van de maatschappij breng ik mijn dochter bij, en zal zij zelf, al opgroeiende, ook leren in het leven. Vriendjes en vriendinnetjes kosten niets.

Is het prettig leven van een minimum inkomen? Nee, het is schipperen en zoeken naar creatieve oplossingen. Maar mijn dochter en ik eten zeer gezond, wij zijn lid van een sportclub, t.z.t. zal mijn dochter kunnen zwemmen, en wij beschikken over zowel nieuwe, als tweedehandskleding en dat alles onder het gestelde bedrag. Ja, natuurlijk leven er kinderen in schrijnende situaties. Ja, gezien de crisis zullen de aantallen toenemen. Maar armoede????? En deze zaken zouden geen naleving zijn van het VRK? In Nederland?

Nee, zit geen prijs aan goed ouderschap. En ik geloof dat De Kinderombudsman beter zijn pijlen zou kunnen richten andere zaken. Pedofilie, mishandeling, Bureau Jeugdzorg, CA en Haags Verdrag, incest, kinderprostitutie, het toenemende aantal jongeren dat hun heil zoekt in verdovende middelen, onterechte ots, nazorg, zelfmoord bij jongeren, bullying, misbruik, steun aan kinderen bij gerechtelijke dwalingen, begeleiding...