Over de Broedse Kip.... Het Ei van Ratjeplan

(Van Liefuh Lyndaaaahhhh)

Waar zat ik nu precies op te broeden....wel Dames en een enkele Heer....Het gaat om een aantal beslissingen, en plannen op langere termijn.

Allereerst heb ik een aantal vrijwilligers-functies opgezegd. Het werd te veel, te persoonlijk en te zwaar. Het evenwicht was weg. Ik betrapte mijzelf er op dat ik continu voor anderen aan het rennen en vliegen was, en dat er weinig tijd voor mijzelf over bleef, want de tijd die beschikbaar is, deel ik sowieso met mijn kleine meid.
Niet dat ik nu met mijn billen vastgeroest raak aan de bank hoor, absoluut niet. Dat zou ik niet kunnen, en niet willen. Uitdagingen moeten blijven bestaan, en mijn aandeel aan de gemeenschap wil ik blijven geven. Het zal de komende 6 maanden op een iets lager pitje staan.

Ten tweede ga ik mijn eigen collectie van schilderijen opbouwen. En dat voelt heel eng, want ik ben van huis uit absoluut niet artistiek geschoold noch heb ik enige vorm van opleiding genoten op dat vlak. Het toeval wil dat ik schilder omdat ik daar veel plezier aan beleef. En datzelfde toeval wil dat mensen plezier beleven aan dat wat ik schilder. Mijn doeken lopen als een trein op de Kunstuitleen, dus waarom de hobby niet wat uitbreiden?
De ruimte heb ik gevonden in de vorm van mijn vader's huis. Nu hij zijn nieuwe spele-ding in de haven heeft liggen, en daar meer tijd zal doorbrengen, heb ik de sleutel van zijn huis gekregen. Nu alleen nog de tijd vinden.

Op nummer drie staat de re-organisatie van mijn stulpje. Depressief word ik soms als ik rond kijk vanaf de bank. Gillend gek word ik soms als ik het overzicht kwijt raak. Te veel dingen in een te klein huis. Mijn huisje.
Het "voelt" als een veilige plek voor Uk en mij, maar het ziet er niet uit als een fijne plek om te vertoeven.
De tijd is aangebroken dat wij aan een nieuw hoofdstuk beginnen. Er bestaat geen noodzaak meer dat ik alles bewaar voor slechtere tijden. Ik heb alles, en hoef niet meer voor "als het later slechter gaat". En dat betekend een strijd in mijn hoofd en hart.

Praktisch gezien levert het natuurlijk ook wat vraagtekens op want, alhoewel ik leuke dingetjes kan schilderen, ben ik compleet smaakloos als het om inrichting en praktische doe-het-zelf-zaken gaat.
Gelukkig ben ik gezegend met mijn Blog/Twitter-dinnetjes!! Één noodkreet, en daar kwam het schatteke al aan gerend. Van muurkleur tot meubels, van tips tot praktische uitvoering..... op alles had ze een antwoord! (Houdt haar in de gaten Dames en een enkele Heer, deze Dame beloofd heel veel goeds!)
In één middag ging ik van treurig hoopje mens naar enthouisiasteling vol goed uitvoerbare plannen.

Financieel gezien heeft het natuurlijk zijn tijd nodig, maar ach, U weet het, Rome is ook niet op één dag gebouwd! In een maandje of zes moet een groot gedeelte al realiseerbaar zijn.

En zo komt het dus dat ik nu met een agenda voor mijn neus zit, die vol goede ideeën staat en een plan van aanpak. En waarmee ik voor de komende 6 maanden onder de pannen ben, en U begrijpt nu een stuk beter waar ik zo hard op aan het broeden was. Rust, Ruimte en Creativiteit. Geen kattepis toch?