Één van de voornemens die vallen onder het kopje "Eieren van Ratjeplan", is het serieus nemen van bepaalde fysieke klachten. En zo toog ik vol goede moed en een verwijsbrief van de huisarts naar de fysiotherapeut om te proberen nog wat te redden van mijn rug. Of op zijn minst, wat mobieler te worden en wat meer pijnvrij door het leven te huppelen. (en wat minder heppie-pilltjes te hoeven slikken)
Zo kwam het dus dat ik gisteren wederom een afspraak had met Joerie, mijn toegewezen therapeut. En dat Joerie zijn werk erg serieus nam, had ik al in de voorgaande afspraken gemerkt. Joerie houdt niet van half werk. De eerste afspraken werden gevuld met een complete anamnese en het lichten van mijn doopceel.
Nu was het een vrij chaotische ochtend. Een dochter die niet echt meewerkte tijdens het ochtend-ritueel, onvindbare sleutels, een onverwachte hoosbui.... Enfin, tijdnood. Nadat ik dochter in haar onderbroek op het kinderdagverblijf had afgegooid, sjeesde ik door naar mijn afspraak. Niet dat het mijn gewoonte is mijn dochter in haar ondergoed over straat te laten gaan hoor, maar het schatje kreeg het briljante idee een grote plas in te springen onderweg naar de auto en was tot aan haar knietjes doorweekt.
Enfin, daar zat ik dan nat te wezen in het kamertje bij Joerie, want het bleef hozen en in alle haast was ik zowel mijn jas als mijn paraplu vergeten. Een gezellig babbeltje en een kop koffie en dan op naar de tweede afspraak van de ochtend. Althans, dat dacht ik.
Dat bleek dus niet de bedoeling van Joerie te zijn. Ik werd gesommeerd me tot mijn ondergoed te strippen. En dat ik daar geestelijk en praktisch gezien niet op voorbereid was werd wel duidelijk bij het uitrekken van mijn natte kleding: Mijn billen waren gepropt in de meest on-charmante, afgewassen, onflatteuze Oma-Onderbroek die al jaren op de stapel lag om weggegooid te worden. En dat in combinatie met een zwart bh-tje dat ooit beter tijden had gekend, maakte dat ik mijzelf niet 100% comfortabel op het bankje neer vleide. Tel daar bij op dat mijn voeten flink gezwoten hadden in mijn charmante, maar synthetische schoenen en U heeft het complete plaatje. Ik heb mijzelf wel eens beter gepresenteerd.
Nu manoeuvreer ik mijzelf wel vaker in schaamtevolle-acties. Regelmatig bevind ik me in situaties waarin het maar beter is alle gêne te laten varen, en mijzelf over te leveren aan het moment en het gevoel van humor van mijn mede-mens. Spraakverwarringen, vergeetachtigheid, onnadenkendheid, persoonsverwisselingen.... ja ja....ons kent zichzelf.
Omdat ik één gênant moment per dag wel genoeg vind om met U te delen, houd ik het hierbij. Maar ben wel nieuwsgierig naar jullie momentjes van "Dat-Heb-Ik-Weer" ;)
oooh, die oma-onderbroeken herken ik, vér achterin de kast, maar stiekem zitten ze wel het lekkerst....
BeantwoordenVerwijderenEn wat dacht je van mijn genante moment:
's Avonds snel even zoon ophalen van voetbaltrainen, ná het douchen, in pyjamabroek en sweater, zónder BH cup D/E, op crocs met gebreide sokken (népcrocs) en dan pech krijgen met de auto en verder naar huis moeten lopen met een zoon die niet bij mij wil horen... #maTokkie
PS Google vindt dit denk ik té erg, en plaatst het niet, dan maar anoniem. #akelein
Ik denk zo dat je stukje voor heel veel mensen herkenbaar is. Wat dacht je van trek u schoenen maar even uit en een gat in je sok waar je teen nagel door heen steekt of haarverf die anders uitpakt dan op de verpakking staat :) .
BeantwoordenVerwijderenGr van ons Henriëtte
Ik probeer ze zo snel mogelijk te vergeten ;-)
BeantwoordenVerwijderenach...géén linkje naar RTL gemist dus???? Jammer...;)....woehahahahha enne...dit soort momenten zijn mij totaal vreemd...*snuif*
BeantwoordenVerwijderenX
Ik ben wel eens heel de stad doorgefietst en meer met het prijskaartje nog bungelend onder de oksel van mijn nieuwe jas.
BeantwoordenVerwijderenHeb ook wel eens thee gedronken bij de moeder van een vriendinnetje van Jill. Toen ik thuiskwam zag ik dat ik heel erg doorgelekt was. Ik heb geen idee of ze het heeft gezien en of ik heb zitten stempelen op haar stoel. Ze heeft het me nooit gezegd iig. Pfffff..
Moet ik doorgaan? Ik barst nl van dit soort momenten :)
Dat soort momenten heb ik natuurlijk nooooit :)
BeantwoordenVerwijderenJe vind het toch niet erg als ik die niet hier neer ga zetten.
En heb je je manager alweer gevonden :))
XxX
"proest" oooh heerlijk die rodekonenmomenten, er zijn er bij waar 'k na 30 jaar nog last heb van plaatsvervangende schaamte.
BeantwoordenVerwijderenGroet
Oh pijnlijk zeg. Ik maak nooit blunders. ;-)
BeantwoordenVerwijderenNee joh gebeurd mij nooit ditte !!.......proestttttt....xxx...
BeantwoordenVerwijderenNou daar heb ik echt nooit last van ... nee echt niet ... neehee ... woehaaa, ze hebben me gewoon de verkeerde achternaam gegeven "Flater" was beter geweest:-) Groetjes, Colin
BeantwoordenVerwijderenMet klein meisje in de wandelwagen naar de stad lopen thuis terug op de wc merken dat er een enorme scheur in mijn broek zat (gelukkig had ik een iets over de billen vallend truitje erboven).
BeantwoordenVerwijderenAankomen bij het kdv zonder boterhammen voor de kindjes (wel met de kindjes...)
Zwart haar proberen te bleken in de wanhoop met groen haar (en een sjaal over je kop, was net ene fatima) snel nog effe rode verf bij de gelukkig laat open AH halen om de schade te beperken...
Na een halve dag opmerken dat je je blouse binnenstebuiten hebt zitten.
Klinkt gewoon bekend... niets ernstigs...
Het levert wel weer een leuk logje op, dat vreselijke ondergoed van jou...
BeantwoordenVerwijderen;-)
Ik heb ze wel, setjes die keurig matchen, maar in het dagelijkse leven wint dat wat lekker zit, niet knelt en niet kruipt het van het stylish verantwoorde omdat toch niemand het ziet. Maar daar kun je dus blijkbaar niet altijd op vertrouwen :) Ik doe regelmatig iets stoms maar laat me juist nu niets te binnen schieten ;)
BeantwoordenVerwijderenScheveningen,met een nieuwe liefde wandelen, voor het Kuurhuis even bukken-stretchjeans scheurt op mijn kont met een luide knal-wist niet dat een stof zo kan knallen-gezicht van liefje pricelesssss....
BeantwoordenVerwijderen