dinsdag 21 februari 2012
Mal du Tête
"Goedemorgen m'n klein slaapkoppie....kom je even bij mama knuffen?" - "Nee"
"Zal mama een boterhammetje smeren?"- "Nee"
"Een plakje peperkoek?"- "Nee"
"Banaan?" - "Nee"
(Dit voelt aan als een slecht begin van de dag)
Omdat Uk al 2 nachten last van oorpijn heeft, check ik haar vitale functies: geen koorts, veel snot.
"Gaat het niet goed moppie?"- "Nee"
"Rommelt je buikje een beetje?" (daarbij denkend aan het microklismaatje dat ik eergisteren heb moeten zetten om Uk te bevrijden van een pond ontlasting) - "Nee"
"Heb je weer keelpijn?" - "Nee"
"Oorpijn?"- "Nee"
(Ik weet nu zeker, dit gaat geen goede dag worden)
In de veronderstelling dat wat quality-time met mama het tij wel doet keren:
"Ukkepuk...zullen we lekker gaan knutselen?" - "Nee"
"Wil je dan lekker op de bank hangen en een filmpje kijken?" - "Nee"
"Boekje voorlezen?" - "Nee"
"Tekenen?" - "Nee"
(Nope...dit is geen goede dag, en ik voel mijn slapen kloppen...Kabouter P.lop doet zijn intrede)
"Kom Uk...we gaan ons aankleden want mama moet een pakje ophalen en daarna halen we boodschappen."- "Nee"
De vragende vorm is inmiddels verdwenen, om te kijken of een wat meer doortastend optreden resultaat heeft.
"Uk...Nu! Kleren aan!" - "Nee"
(Hierna volgt een 20 minuten durende worsteling met een Hysterische Kleuter onder het dreigement haar in haar onderbroek de straat op te sturen. Het Opvoedkundig Niveau daalt. De gansche Familie P.lop met hun Drilboortjes zitten nu achter mijn ogen)
Appie:
"Uk...ga je in, op, of aan het karretje hangen?" - "Nee"
En om te laten zien dat ze het meent, stort ze zich zeer dramatisch ter aarde terwijl ze dikke, grote tranen uit haar lijfje perst met alle kracht die ze in zich heeft.
(Ondertussen speur ik de schappen af naar een grootverpakking I.buprofen en een rol behang om mijn dochter achter te plakken)
Het personeel komt te hulp geschoten.....:
"Meisje...wil je een worstje?" - "Nee"
"Een stukje kaas?" - "Nee"
"Een M.uppet-ansichtkaart....?" - "Nee"
(Met een flesje water spoel ik een handvol roze pillen door mijn strot)
Laatste poging van AH-meiske: "Wil je dan misschien een kleurplaat?" - "Nee"
Onder de afkeurende blikken van het winkelend publiek (ach...iedere moeder heeft ze wel eens gehad) voer ik mijn Zeer Hysterische Kleuter af.
In de auto is het verdacht stil. Kabouter P.lop en zijn ensemble hameren er lustig op los onder mijn schedeldak ondanks de pillen. En ik weet het zeker: Dit is wordt echt geen leuke dag.
"Mama....???"
"Ja schatje."
"Soms ben ik wel eens een beetje vervelend hè?"
"Da's waar schatje."
"Gewoon hè mama.....omdat het kan hè mama...?"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
KIND VAN HAAR MOEDER!!! *ligtdubbel*
BeantwoordenVerwijderenWhahaha.... ja, dan zijn ze weer om op te vreten.
BeantwoordenVerwijderenHahahah ... en wát is ze lief !!!!!
BeantwoordenVerwijderenWe kennen dat gevoel allemaal (gelukkig) wel ;-)
LOL, in de uitverkoop d'rmee! ;-)
BeantwoordenVerwijderengroet
Oja, dat soort dagen... Prachtige uitspraak, dat wel.
BeantwoordenVerwijderenHoi Diana,
VerwijderenIk heb even heerlijk bij zitten lezen, dankjewel
liefs
Brigitta X
Ik zie het al duidelijk geval van peuter puber. En dat kan lang duren. heul lang X sterkte
BeantwoordenVerwijderenWaahhhh!!! wat een lekker ding!!!
BeantwoordenVerwijderenfijne dag
Yolanda
Lijkt ze op haar moeder ?????...hahahahahah!!!...xxx...
BeantwoordenVerwijderenDoe mij haar een paar daagjes.... Ik ben dol op dwarse peuterpubers.... en ik heb ook een stofzuiger! Een glimmend rode! En 4 poezen en een zacht konijn.... Is dat aantrekkelijk genoeg?
BeantwoordenVerwijderenHihi, heerlijk, hoe je over je schatje verteld!
En ik geniet ook zo van je reacties op mijn blog! Dankjewel, lieve Diaantje!!!
Ach gossie, het wurm.
BeantwoordenVerwijderenKnap van je dat je haar haar 'nee ruimte' geeft en zij dat ook dondersgoed in de gaten heeft.
Na een dag als vandaag was dit precies het bericht wat ik graag zou willen lezen. Nog een hysterische peuter O_o. Met humor, dat dan weer wel.
BeantwoordenVerwijderenOh wow *smelt* wat een lieffie! Ze weten het donders goed die peuters. (Ik heb er eentje, die op het moment dat ik echt van ergernis uit elkaar barst, haar armen om m'n nek slaat en zegt 'mama, ik vin jou lief'. En dan kun je al niet meer boos worden)
BeantwoordenVerwijderenHelemaal geweldig, die uk van je!
BeantwoordenVerwijderenWhoehahahaha, die zag kabouter Plop onder de hersenpan niet aankomen... Wel heerlijk die humor, ben je gelijk weer zen (kabouter Plop dan hè).
BeantwoordenVerwijderenOooooooooooo zo herkenbaar. Je raakt er zelf de kluts van kwijt. Als ik dit lees, ben ik zo blij dat mijn kids die periode voorbij zijn hhahahah. maar de herinneringen zijn nog vers. Warme groet Anita
BeantwoordenVerwijderen*ROFLOL*
BeantwoordenVerwijderenGeweldig geschreven!!