Geestelijk Blond

Mijn kapsel, en mijn haarkleur, hebben door de jaren heen aardig wat avonturen beleefd.

Zo had mijn moeder, van nature zeer donker bruin, ooit een keer een "aubergine tintje" aangeschaft. Een prachtige kleur op bijna zwart haar. En toen ik het overgebleven restje in mijn haar smeerde, en weer uitspoelde, zag het er bij mij ook geweldig uit. In het donker.... 'S avonds laat.... De volgende morgen, in het daglicht, bleek het "een beetje paars" te zijn uitgepakt.

Ooit, zo rond mijn 15de, ook een poging gedaan een "coupe soleil" in mijn haar aan te laten aanbrengen. Nu hadden wij een thuiskapster die, achteraf gezien, haar diploma moet hebben gekregen bij het inleveren van de Douwe Egberts-punten. Maar ja, ze was dan ook spotgoedkoop. Na de marteling van de geperforeerde badmuts en de haaknaald, een stinkend goedje dat er 30 min. op moest zitten (maar er ruim een uur op heeft gezeten) en een gratis barstende hoofdpijn en tranende ogen, was het resultaat geen door de verbleekte, natuurlijke "look". De geblondeerde haren braken spontaan af, en de weinige haren die bleven plakken waren groen. Ook geen succes.

Ex 1, qua uiterlijk natuurlijk een donker, mediterraans type, belandde in een mid-life crisis. Of anders gezegd, meneer was erg op zijn uiterlijk gericht. Hij besloot op een mooie dag, dat hij van zijn grijze haren bij zijn slapen af wilde. En ook al was er op mijn koppie nog geen grijs haartje te bekennen, heb ik toch zijn spulletje kwistig gebruikt op mijn eigen kapsel. Het leek me wel mooi: Een paar tintjes donkerder, met mijn licht groene ogen... Ik had alleen geen rekening gehouden met mijn bleke huid. Ik kon zo gecast worden voor "Zombie 3".

Nu, na vele kleuren geprobeerd te hebben, en net zoveel keren voor Jan Lul gelopen te hebben, zweer ik bij mijn eigen haarkleur (minus de grijze haren). "Mijn" Robert (of Roberto, zoals hij graag genoemd wilt worden) heeft kunstmatig "mijn" haarkleur gecreëerd en daar blijf ik bij.

Waarom Geestelijk Blond vraagt U zich nu af... Wel Beste Dames, ik ben zowel naïef als goedgelovig. Er ontberen mij werkelijk geen puntjes in IQ of EQ, maar ik "mis" wel eens iets. En daardoor kom ik regelmatig erg "blond" over.

Zo ben ik gisteren 2 hele uren bezig geweest met het aansluiten van mijn kookplaat. Ik had het helemaal voor elkaar. Alles gepoetst, al het beschikbare gereedschap lag klaar. Heel simpel: slangetje los van de oude plaat, en slangetje weer vast aan de nieuwe plaat. Een kind kan de was doen. Toch?
Wel, ik heb er dus 2 uur over gedaan om te ontdekken dat het slangetje van de gasleiding tekort was om aangesloten te kunnen worden aan de nieuwe plaat omdat de aansluiting niet rechts (zoals bij de oude plaat), maar links zat.

Hoezo Geestelijk Blond????

De Recepten Tik

In mijn vorig blogje blaatte ik dat ik mijn hand niet omdraai in het maken van toetjes. En hoppa... daar kwam zij aangesjeesd, klaar me te tikken op een onbewaakt moment. Ik word geacht twee recepten met U te delen. En dat doe ik met liefde en plezier, op z'n Italiaans. Er is echter één ietsepietsie van een klein probleempje: Ik heb alles wat Italiaans is, geleerd uit de hand te koken. Dus bij alles wat ik maak, voel, proef en ruik ik, om er volgens datgene bij te gooien dat gemist word. Zo heb ik Floor ooit een recept voor een crème brulée gestuurd, ik geloof niet dat die lieve schat er ook maar een half woord van heeft begrepen. Ik ga dus mijn best doen alles zo simpel mogelijk te beschrijven *kuch-ahum-kuch*...

Allereerst de Tiramisù: En dan wel zoals hij dus klaargemaakt wordt in Italië. Je kunt 'm zowel vers, als ontdooid, als semi-freddo (half bevroren) eten. Zelf gooi ik 'm in de vriezer, laat hem langzaam ontdooien in de ijs koelkast......

Nodig voor 6 personen:

- 500 gram mascarpone (koelvak, à 250 gram per bakje als het kan, merk Galbani)

- 6 kakelverse eieren

- 7 eetlepels suiker

- een diep bord vol zeer sterke koffie (espresso) 

- cacao-poeder

- 2 grote pakken savoiardi of lange vingers

- snufje zout

- een grote (oven)schaal

- theezeefje

Bereiding:

Eieren splitsen in twee grote schalen. Eerst de eiwitten zeer stijf kloppen met een snufje zout in een onvette kom (van tevoren uitpoetsen met een doekje met citroen of azijn)

De eigelen met de suiker sufkloppen totdat de crème wit wordt. Het eigeelmengsel goed mengen met de mascarpone. Voorzichtig het opgeklopte eiwit door het eigeel/mascarpone-mengsel scheppen (van onder naar boven zodat het eiwit niet neerslaat)

Nu de lange vingers snel met de niet-suikerkant door de koffie halen, en met de suikerkant naar boven in de schaal leggen. De hele bodem bedekken. Dan een laagje van het mengsel er op scheppen. Afwerken met een dun laagje gezeefde cacao. Opnieuw een laag in koffie gedrenkte lange vingers, mascarpone-mengsel en een laagje cacao. Doorgaan tot de schaal minstens 3 lagen heeft. Laatste laagje is cacao. De schaal afdekken met folie en het boeltje in de koelkast of vriezer zetten. Voor iedereen die nu griezelt, ja, de eieren worden dus rauw gegeten. (Vandaar de Kakelverse Eieren)

En dan het recept voor Arancini Siciliani: Stiefmama 2 was Siciliaanse, dus ook hier, een authentiek recept. Alhoewel...niet heulemaals. De "echte" arancini worden gemaakt met ragù (bolognaise saus) maar omdat ik aan die saus een heel blogje zou kunnen wijden, geef ik het recept voor "De-met-Kaas-Versie":

Ingrediënten voor 6 personen:

- 500 gram rijst (ik maak mijn eigen mix van half arborio, half roma) maar risotto rijst is ook goed.

- 1 zakje saffraan

- 30 gram roomboter

- 100/150  gram geraspte kaas (Pecorino, Parmezaanse of Grana Padano)

- 3 eieren

- 200 gr. mozzarella in blokjes

- sterke bouillon (ik gebruik kippenbouillon)

- peper/zout naar smaak

- paneermeel

- bloem

- olie om te frituren in diepe pan

Bereiding:

De rijst in de bouillon koken en niet laten doorkoken. Dus voor degenen die er bekent mee zijn: laten droogkoken (laatste 10 minuten van vuur, eigen vocht laten opnemen) Even laten afkoelen. 1 Ei, de roomboter, de geraspte kaas en het zakje saffraan door de rijst mengen. Proeven, en evt. peper en zout toevoegen. 3 Diepe borden klaarzetten met: 1 met bloem, 1 met 2 geklopte eieren, snufje zout, 1 met paneermeel. Van het rijst-mengsel balletjes draaien ter grootte van een klein formaat nasi-bal. Kuiltje erin drukken en een stukje mozzarella erin doen. Balletje weer dicht draaien en een peer-vorm geven. Door de bloem rollen, vervolgens door de geklopte eieren halen, daarna door het paneermeel rollen. Olie verwarmen tot ca. 180 graden en de ballen goudbruin frituren. Ze worden meestal warm/lauw gegeten als tussendoortje rond een uur of 4/5.....

De foto's zijn van het www afgeplukt, want ik had niet alle ingrediënten in huis alles klaar te maken....

En dan is het mijn beurt.....En ik tik Henriëtte, want ik weet uit ervaring wat een zalige cakes zij kan creëren!!!! En daar heb ik alles mee gezegd!! En ook Kniepertie krijgt een klopje op haar schouders, want daar zie ik ook regelmatig recepten voorbij komen waarbij mijn speekselklieren van op hol slaan.

Mona Toetjes

Beste Meneer Mona,

Als kind werd ik soms verwend door mijn oma zaliger, met heerlijke pudding van Uw hand. De variant: Griesmeelpudding met rode saus was mijn favoriet. Na de afwas met met mijn grootouders aan "de grote tafel" een toetje eten. Destijds moest opa altijd een gaatje prikken in de bodem, om de pudding goed uit zijn vorm te laten komen. Mijn opa, Pietje Precies als hij was, deed dat met een naald. Oma stortte de pudding uit zijn vorm, en aanwezige kleinkinderen mochten de rode saus uit het bakje lepelen. We mochten ook altijd de slagroom van de mixer aflikken, maar dat terzijde.
Nu heeft het lot mij naar een land gebracht waar geen Mona Toetjes waren, dus heb ik van de noodzaak een deugd gemaakt. Ik kan zelf mijn toetjes in elkaar timmeren. Crème brulée, bavarois, vla....ik draai er mijn hand niet voor om.
Nu ben ik al weer een tijdje terug in ons koude kikkerlandje, maar aan Uw Toetjes was ik nog niet toegekomen. Tot eergisteren. Uw lokale AH-dealer had een leuke aanbieding, en ik dacht: "Kom, laten we eens wat jeugdsentiment terug halen" En ik schaftte 3 verschillende varianten aan. Ik was aangenaam verrast door de variëteit aan smaken. "Stroopwafel Pudding" en "Bitterkoekjes Pudding" Geweldig innovatief! En de verpakking, waar geen naald meer aan te pas hoeft te komen, daar heeft U zeker patent op aangevraagd?
Vol verwachting klopte mijn hartje in mijn borstkas bij het nemen van de eerste hap. (Kan ook een aanvalletje cardiomyopathie zijn geweest) De verwachtingen lagen hoog. Ik hoopte op een flashback. Een blik terug in mijn onbezorgde jeugd. Maar dat alles bleef uit. Om er zeker van te zijn dat de papillen in mijn mond me niet bedrogen, nam ik een tweede hap. Tot mijn spijt kreeg ik geen visioenen van opa en oma aan de grote tafel. Maar ik had wel een mond vol van de substantie die door U aangeprijst wordt als "Pudding".
"Mousse" of  "Lucht met een smaakje" zou een betere benaming zijn geweest. "Pudding" behoort in mijn ogen, een volle substantie te hebben, rijk van smaak te zijn, vast qua consistentie te zijn, de maagjes goed te vullen....
Om uit te sluiten dat het om een éénmalig Mona-foutje ging, heb ik ook een tweede verpakking open getrokken. Helaas, ook de Bitterkoekjes Pudding, waarvan U zegt dat-ie lekker ouderwets is, was gevuld met....Lucht!
Groot is mijn desillusie, het vertrouwen in de Wereld is wederom een stukje afgenomen. Want ik wil gewoon een Mona Toetje dat eruit ziet, smaakt, ruikt en vult als een echte pudding!!

Met een Vriendelijke Groet, en een Lege Maag, verblijf ik, Uw
Diana

Speciaal voor Buffertje - vegetarische carpaccio

Je bereidt een lekkere vegetarische carpaccio door het vlees te vervangen door gemarineerde aubergines: p.p. 1/2 aubergine.

De aubergines in plakken snijden over de lengte - met grof zout bestrooien en in een vergiet leggen met een gewicht(je) er op - na een uur spoel en droog je de aubergines af - de aubergine-plakken grillen in de grilpan, of op de barbeque - aubergines in een brede schaal leggen en besprenkelen met een mengsel van: olijf-olie, balsamico azijn (of citroensap), uitgeperst knoflookteentje, peterselie, basilicum, oregano, zout en peper - de schaal bedekt een dagje in de koelkast zetten en af en toe de plakken omdraaien.
De volgende dag maak je een bedje van rucola-sla waarop je de uitgelekte gemarineerde aubergines legt, wat schilfers parmigiano reggiano er over en een handje walnoten of pijnappelpitten. Nog wat perer, zout en olie er over heen en....voilà....carpaccio zonder vlees om je vingers bij op te eten!!!

(helaas geen foto op voorraad, want de aubergine-plantjes moeten nog flink groeien!!!)

Carpaccio

Heb een onverwachte vrije dag zonder Ukkie....en ik geniet! Ben ik nu een ontaarde moeder?

Zelfs het kabaal van de werklui (ooohhh dáár kwam gisteren dat mannetje voor!!) kan mij niet deren. De rucola is van de balkonteelt en smaakte zalig!