Stilte voor de storm...

Een Uk die verraderlijk lief in stilte aan het spelen is....

Een hond die rustig onder de bank ligt...

Katten die vredig aan het spinnen zijn...

Geen vreemde ontwikkelingen in mijn familie...

Dan kan ik genieten van de stilte en de rust die langzaam over het huis valt.

Dat dacht ik dan...... Uk had stilletjes mama's 24 hour super-long-stay lipstick te pakken gekregen en zichzelf van top tot teen "opgemaakt". Probeer dat er maar eens af te krijgen.

De hond lag verre van rustig, maar had zich slim verscholen vanwege een ongelukje op Uk's dekentje.

Ik geloof best dat de katten het na hun zin hadden nadat ze hun buikje rond gegeten hadden aan de inhoud van de vuilnisbak.

Tot op heden geen meldingen van het family-front....Ik wacht af, geduldig.....

De Rode Stieren liggen voor Pampus

(Da's dus NIET Us Mams!!!)

Griebels, wat heb ik gelachen tijdens het avondje uit met Us Mams. Ze had om 8 uur 's ochtends de tickets al in haar tas gedaan, zodat ze die niet zou vergeten. En om 4 uur 's middags zat ze al startklaar, zenuwachtig als een puubster, en zo melig als ik haar in een lange tijd niet heb gezien. Wilde fantasieën over hoe-wij-wel-eventjes-een-greet-and-meet-gingen-lospeuteren, waarop moeders ons vertelde dat zij tijdens het concert ging "streaken"...  Kortom, hi.la.risch.... En ik moet eerlijk toegeven, Rob zette een leuke show neer, en is live werkelijk heuls goed! En zo kwam het dat Mams en ik (zus=spelbreker) heerlijk hebben meegelald met de Gouwe Ouwe, en een traantje hebben weggepinkt bij een prachtig "Zonder Jou".

En na zo'n gezellig avondje uit, moet ik toch toegeven aardig brak te zijn. En zo hebben Uk en ik er gezellig dagje uit-en-thuis van gemaakt. In het centrum van de stad staat een speelfontein. Een enorme succesformule voor warmte, water en kleine kinderen. Een ijsje erbij en genoeg water om kleverige plakhandjes (en de rest) schoon te poetsen.

Morgen laten we het Brabantse voor wat het is, en gaan we gezellig een dagje Amsterdam doen.... Bij deze bied ik mijn excuses aan, want ik loop schandalig achter in het bij-lezen over de avonturen van de BlogLadies... Komt volgende week wel goed. Toedels!!!

Struisvogelpolitiek en Marieke's Inwendig Onderzoek

Marieke is nu twee jaar bij mij in dienst. De oude Marie gaf het op, zag het niet meer zitten en gaf de pijp aan Maarten. Schrik alom, want ik sprokkel niet zo één, twee, drie de benodigde cash bij elkaar om een nieuw wasmachine aan te schaffen. Maar goed, na wat telefoontjes, gesprekjes en smeekbedes, werd de lening bij de gemeente uitgebreid en kon ik alsnog op zoek gaan naar een ander trouw beessie. Vol moed, en met een gevulde portemonnee stapte ik de M.ediaMarkt binnen, alwaar een pracht van een goed gelabelde Z.anussi mijn aandacht trok. En natuurlijk wilde ik bij aanschaf geen extra garantie, want ik ben erg koppig en geloof heilig in de kracht van Z.anussi.
Sinds een paar weken begon Marieke wat mankementjes te vertonen. Geen probleem. Gewapend met brilletje, aanschafbon en garantiebewijs, ging ik gezellig naast Marieke zitten om te overleggen wat te doen. En daar waren we al snel uit. De garantie was net een maand verlopen. Ik sprak Marieke even liefkozend toe, klopte haar op haar volle buik en besloot net te doen alsof er niets aan het handje was. Ja, ik beken, zo nu en dan steek ik mijn kop in het zand en doe alsof mijn neus bloed. Alles in de hoop dat ik een inschattingsfout heb gemaakt. Maar dat had ik dus niet....
Gisterenavond laat waren we op een breaking-point aangekomen. De deur ging niet open, en mijn mooie witte was lag als een zeiknatte grijze brei in de trommel. Paniek!!! Veuls gedraai aan knopjes, zonder resultaat. Dus hoppa, slangetje eruit, water weg laten stromen (heuls, heuls langzaam), maar niets. Nog meer draaien aan knopjes, alle programma's geprobeerd, maar nog steeds niets. En toen vulde mijn hoofd zich met visioenen van stapels en stapels was, drijfnatte badkamers en monteurs die pas over 3 weken beschikbaar zijn en een maandsalaris verdienen aan voorrijkosten, terwijl ik een stille dood sterf tussen alle vuile was. Het werd tijd voor mijn laatste troef: Het Filter (Want weet U, mijn kennis over wasmachine-onderdelen reikt niet veel verder!) Na 30 minuten zwotend te hebben gehannest om de dop eraf te draaien (en ik geef toe, zo nu en dan mis ik een portie manskracht) kwam het filter los. Dames, geen vuiltje te bekennen! Zelfs geen zeepresten! Terwijl de moed in mijn schoenen zonk, of beter, het water mijn schoenen in liep, besloot ik Marieke te onderwerpen aan een inwendig onderzoek. Ik wurmde twee vingers naar binnen, maar kon niets vreemds voelen. En omdat ik niet snel tevreden ben, én ik ook nog eens erg koppig ben, én het idee veuls geld uit te moeten geven mij niet aanstond, heb ik het een tweede en zelfs een derde keer geprobeerd. En toen gebeurde het!! In de afvoerpijp, mondt een ander pijpje uit. En daar zat iets dat er niet thuis hoorde! Met een haaknaald en een pincet, want ja, veel mannendingen liggen hier niet in huis, ben ik gaan frummelen.... Zie hier het resultaat:

Dit zijn harde feiten Dames!!! Men kan er niet meer omheen draaien... Wasmachines leven langer met een sportsok!! En het Mysterie der Verdwenen Sokken krijgt een Happy End!!! (klikkerdeklik voor degenen die die eerste klik hebben gemist)
Marieke ligt nu even bij te komen. (Nadat ik natuurlijk heb geprobeerd of alles weer naar behoren functioneert)

Invictus

Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate: 
I am the captain of my soul. 

- William Ernest Henley: Invictus -