Mail voor de Rat

Tot mijn verwondering trof ik een vanochtend een mailtje aan in mijn Ratjeplan-mailbox. Verbazing, want ik blog niet met regelmaat *mompelt iets over zich verplicht voelen en daar nogal overdreven recalcitrant op reageren* maar ook omdat (oude) bekenden gebruik maken van mijn huis-, tuin- en keuken-adres. Een interessant mailtje, waarvan ik de gansche inhoud niet zal weergeven, maar kort de strekking van zal neer kalken:

Waarom mijn blog over consuminderen is omgeslagen in een "doorsnee decadent blog over nietstoedoende zaken die alles behalve groen, besparend of consuminder-onderwerpen bevat" (met een verwijzing naar mijn tripje naar Parijs)

Wel, beste schrijfster-die-graag-anoniem-wenst-te-blijven, omdat er in het leven veel meer te beleven valt dat exclusief bezig te zijn met sparen, besparen, minderen en consuminderen. Het www is een enorme bron van informatie over deze onderwerpen, geschreven door mensen die beter geïnformeerd zijn dan ik ben. Mijn bijdrage beperkt zich tot mijn eigen situatie. Want, en daar krijgen we het, waar wij wel of geen geld aan uitgeven is enorm persoonsgebonden en berust op persoonlijke keuzes en een bepaalde meerwaarde die wij als individuen geven aan de acties die wij ondernemen met ons geld.
Waar de één genot haalt uit een biologisch geteelde pompoen die 75 ct duurder uitvalt dan een doorsnee pompoen, haalt de ander datzelfde plezier aan een geurkaarsje van 75 ct. Waar het om draait en wat belangrijk is, is dat er zich een geniet-momentje voordoet in beide gevallen.

Groen: Nooit heb ik gepretendeerd groener te zijn dan ik ben. Maar ik heb wel het genoegen gehad 18 jaar mee te draaien in een boerenfamilie. Op mijn cv zou ik kunnen zetten dat ik in staat ben koeien te melken, schapen te scheren en kippen te slachten. Ik kan melk karnen, brood bakken en een steenoven dusdanig op temperatuur brengen zodat er een knapperige pizza uit komt rollen. Geen twijfel mogelijk: al de onbespoten groenten en fruit die ik genuttigd en geweckt heb, zijn vele malen smaakvoller dan de waterige bollen die bij de Appie liggen. Met plezier heb ik olijven geplukt en tot olie geperst zien worden. Met plezier (en een beetje tipsy) heb ik genoten van onze eigen wijn, waarvan iedere druiventros door mijn handen is gegaan. Voeg eraan toe dat ik groenten kan drogen, kruiden olie en azijn kan maken, weet wanneer een meloen rijp is, wilde paddenstoelen kan herkennen en zelfs een everzwijn kan afschieten.
Ok, ik heb die kennis, maar wat heb ik daaraan op twee hoog in een klein twee-kamer-appartementje in het centrum van een provincie-stadje in Nederland? Verder dan het kweken van wat groenten op het balkonnetje (om Uk te laten zien dat aardbeien niet in doosjes groeien) kom ik niet. En hoe gezellig een stel kippen ook zijn, een balkonnetje waar een volwassene zijn kont niet kan keren, is geen goede plek voor een stel legkippen.
Daarbij is het voordelig zelfvoorzienend te zijn als er meerdere mensen in een gezin wonen, dan wanneer het huishouden bestaat uit één volwassene en een kleuter. Want gelooft U mij, een lekker vers schapenkaasje is in een mum van tijd op wanneer er 30 man aan tafel zit. In mijn huishoudentje is een stukje genoeg. Mijn vriesvak is beperkt in zijn ruimte evenals mijn opslagruimte. Het is dus praktischer (en zuiniger) mijn levenswijze aan te passen aan de situatie zoals die is in plaats van ten koste van alles "alles-selluf-te-willen-doen"

Vegetarisch/Veganistisch: Ik ben een overtuigd omnivoor. Ons gebit en spijsverteringssysteem zijn een goed bewijs voor de menselijke evolutie van carnivoor (jager) tot omnivoor (jager/verzamelaar/verbouwer) Als de mens was ge-evolueerd tot herkauwer, zouden wij 4 magen bezitten en ons gebit zou voornamelijk uit voorkiezen en maalkiezen bestaan. Wij bezitten echter een spijsverteringsstelsel  dat gericht is op een optimale vet- en proteïne-verbranding en een gebit met resten van een vleesetende oermens. Mijn overtuiging staat mij echter niet in de weg als het gaat om andere visies, die ik met respect accepteer.
Hier wordt genoten van gerechten zonder vlees en gerechten met vlees en er wordt altijd rekening gehouden met de levenskeuzes van mijn gasten, want gastvrijheid staat hoger op mijn prioriteitenlijstje dan anderen mijn levenswijze opdringen. Dus beste schrijfster-die-graag-anoniem-wenst-te-blijven, het is dus onnodig en overbodig te proberen mij ervan te overtuigen dat alleen uw visie de juiste is.

Besparen/Consuminderen: Nadat ik (noodgedwongen) mijn vaste en variabele lasten tot een absoluut minimum heb beperkt, en een periode met een heel klein wekelijks budget ben rondgekomen, is eindelijk de financiële shit die Ex 2 achterliet, weggewerkt. In mijn uppie, en zonder ooit het gevoel te hebben gehad iets tekort te komen, en daar ben ik trots op. Mijn vaste lasten bestaan nog steeds uit het minimale wat ik persoonlijk nodig kan hebben: het laagste tv, internet, en telefoontarief, geen abonnementen, en alleen de verplichte verzekeringen. Met gas, licht en water zit ik zo laag mogelijk, en krijg ieder jaar een leuk bedrag terug.
Met de aflossing van het laatste stukje schuld, is er ruimte ontstaan voor andere zaken die mij, en mijn dochter voldoening geven. Nog steeds is het schipperen, maar grote verassingen zijn nu op te vangen. wat dus "overblijft" wordt geïnvesteerd de kwaliteit van ons leven. Voor een tripje naar Parijs wordt er gespaard, en dat betekend ook jezelf bepaalde zaken ontzeggen omdat die prioriteit lager ligt dan het doel waarnaar gestreefd wordt. Een voorbeeld is het kledingbudget. Omdat ik simpelweg weinig tot geen winterkleding nodig had, kon wat er overbleef in een spaarpotje. Ik had ervoor kunnen kiezen alsnog kleding aan te schaffen, maar a) dat was geen noodzaak en b) het reisje Parijs sprak mij meer aan. Ik had er ook voor kunnen kiezen dat geld op een spaarrekening te zetten, en er 0,54 ct aan rente op te trekken, maar de meerwaarde zat 'm in een uitje, niet in die 0,54 ct. Datgene wat een paar dagen Parijs met een vriendin heeft opgeleverd, valt niet in geld uit te drukken en is onbetaalbaar!

Decadent: Als er gedoeld wordt op enige vorm van verval op mijn blog, tja.... ik blog nu eenmaal met vlagen ;)

Nietstoedoende onderwerpen: Vanaf 3 december 2011 heb ik weer wekelijks contact met mijn oudste dochter, mijn stukje verloren hart, een stukje van mijn ziel. En dat doet er in mijn leven zeker toe! Als de-schrijfster-die-anoniem-wenst-te-blijven zich niet in dat onderwerp kan vinden, staat het haar vrij een andere weg te bewandelen. Er zijn genoeg leuke, interessante en beter geschreven blogjes met onderwerpen die er misschien wel toe doen..... Maar stoor mij niet met een ellenlang epistel en dat opgeheven vingertje is beter op zijn plaats in dat plekje waar de zon niet schijn, dan naar mij gericht te zijn.

Volgers/Volgen: In mijn leeslijst staan blogjes over inrichting, emigratie naar een ander land, breiblogjes, broccanteblogjes, kookblogjes, verhalende blogjes......allemaal stuk voor stuk van interessante, lieve mensen. Want dat spreekt mij aan, de mensen die achter een blog zitten en de verhalen die daar aan vast kleven.

Zo....and if you don't mind....ga ik mijzelf eens heerlijk decadent verwennen met een uitgebreide douche met een scheutje Parijs! Fragonard!