Fourty-one

(I think Pink!!!!)

Tsja....nog een paar nachten slapen en dan wordt ik zowaar 41. En alhoewel ik, net als vele andere mede-vrouwmenschen, op zag tegen de 40, kan ik mededelen dat het een piece of a macaron was om mijn 40ste levensjaar door te komen. Eigenlijk heb ik een top-jaar achter de rug, dus met die 41 zal het ook allemaal wel mee gaan vallen. Ben namelijk van plan deze positieve flow door te gaan zetten, het bevalt me wel!

Kijk, dat niet alles goud is dat blinkt, weet ik inmiddels wel. Tegenslagen waren er genoeg, maar zijn stuk voor stuk afgehandeld en gearchiveerd.
En de spontane vermenigvuldiging van mijn lachrimpels valt niet te stoppen, al onderneem ik wel verwoede pogingen met een verzameling aan ranzig riekende smeersels,die ik braaf op mijn smoelwerk smeer.
Op digitaal gebied begin ik ook hopeloos achter te lopen. Dat wordt nog eens extra geaccentueerd door mijn Kleine Kleuter Uk, die inmiddels blindelings haar weg weet op de Ipad en Ipod van haar grote vriendin, terwijl ik het (on)ding nog steeds ondersteboven houd (wanneer het mij toegestaan is er voorzichtig aan te komen)
En ja, ik "mag" dit jaar weer een nieuwe bril die naar alle waarschijnlijkheid iets sterker zal zijn dan het vorige modelleke. Lichamelijk is dit misschien één van de mindere periodes, maar zelfs dat mag de pret niet drukken, zolang de geest op volle toeren draait.
Qua artistieke uitspattingen gaat het fantastisch, ik heb mijn droom en blijf mijn best doen die te gaan verwezenlijken.

En natuurlijk is daar mijn Grote Puber Uk. Langzamerhand krijg ik inzicht in haar leven. Soms reden om mezelf suf te schrikken, maar over het algemeen zit ik met een enorme onverwoestbare smile op m'n gezicht te luisteren naar haar gekwebbel.
Binnenkort wordt ze er veertien en toen ik haar vroeg wat ze wilde hebben voor haar verjaardag zei ze: Helemaal niets, ik wil alleen dat je me belt want we hebben elkaar veel te lang moeten missen.....

Kleine Kleuter Uk wordt niet vergeten hoor! Die gaat als een sneltrein door het leven en stopt nergens voor. Behalve op die kleine (een pietsie slaperige) momenten. Dan krijg ik twee armpjes om me heen, en verzucht ze....mama..ik hou zooooooo veel van jou, om vervolgens haar ogen dicht te doen en te verkassen naar een wereld vol Efteling Elfjes, want die hebben een enorme indruk achter gelaten.

Het zou mooi zijn die twee Dames allebei vast te mogen houden. Wie weet, komt mijn grootste droom, mijn grootste verlangen wel uit op 41-jarige leeftijd.