Ik heb een zus. Dat wil zeggen, ik heb verschillende half-bloedverwanten i.v.m. een nimmer afnemende voortplantingslust van mijn vader, maar ik heb maar één volbloed zus. Of, ik moet eigenlijk zeggen, zusje. Ze is tenslotte 4 jaar jonger dan ik ben.
Nu gaat het hier om een echte zussen-relatie...haat en liefde staan erg dicht bij elkaar. Als kleine zusjes vochten we elkaar het kot uit, maar aangezien we nu beide volwassen vrouwen zijn, kan dat niet meer gedaan worden met goed fatsoen. Dat neemt niet weg dat we geen mogelijkheid onbenut laten om elkaar dwars te zitten. We zijn dol op elkaar, maar aan dit psychologische machtsspelletje lijkt geen einde te komen. We spuien ongewenste en ongevraagde kritiek daar waar kan, over elkaars leven, en we weten inmiddels feilloos elkaars zwakheden.
Mijn zus is geboren met een totaal gebrek aan richtingsgevoel. Met haar in de auto stappen is altijd weer een avontuur. De weg kwijt raken, noemt zij geamuseerd "sight-seeing". En zo hebben we in de loop der jaren heel wat ge-sight-seeingd. En toen deed de TomTom zijn intrede...machtig mooie uitvinding!!! Moet je wel weten hoe-ie werkt! En daar kwamen de eerste probleempjes...als je eenmaal weet hoe het ding functioneert, zul je hem ook met je mee moeten nemen. Dat was probleem nummertje 2, want warhoofd als mijn zuster is, vergeet ze het ding natuurlijk met regelmaat van de klok. Als de TomTom dan bij je hebt, moet je er ook voor zorgen dat-ie z'n werk kan doen. Aangezien mijn zus het type is dat liever brute kracht gebruikt, dan haar hersenen, gaat er nog al eens iets kapot. Zo ook het stekkertje van die arme Tom. Tja...wat doe je dan als je de weg niet meer weet en je met de auto in the middle of nowhere staat...Juist ja...Je belt je oudere zus!!! En wel om 6 uur 's ochtends wanneer die probeert nog eventjes bij te slapen van de gebroken nachten met een zieke dochter.
Hysterische zus: 'ik moet van A naar B, maar ik sta nu bij C'
Slaperige zus: 'Da's nie goe hè'
Hysterische zus: 'Wat moet ik nou doen?'
Inmiddels wakkere zus: 'omkeren'
Hysterische zus: 'Da kannie meer'
Inmiddels zeer wakkere zus: 'waar ben je dan precies?'
Hysterische zus: 'Da weet ik nie'
Geïrriteerde zus: 'Hoezo, da weet ik nie?' 'Wat staat er op de bordjes?'
Hysterische zus: 'uuuuuuhhhhh'
Enfin, laptop weer aangezwengeld, mapjes geopend en zus binnen een uur naar de plaats van bestemming geloodst.
Nu zou je toch zeggen dat dit een vrij zusterlijke actie is, was het niet dat de persoon die ze moest ontmoeten er blijkbaar genoeg van kreeg op haar te wachten, en al weg was gereden.
En wiens schuld was dat??? Juist ja, de mijne!!!!
Lol! Leuk verhaal, over twee leuke zussen. En het heeft toch iets heel liefs dat ze bij jou komt voor hulp, ook al is het dan om zes uur 's ochtends...
BeantwoordenVerwijderenZag je reactie op mijn blog en kom even gezellig (en nieuwsgierig haha) bij jou kijken.
BeantwoordenVerwijderenMoest erg lachen om je verhaal. Weet niet of ik om 6 uur 's ochtends zo slagvaardig zou zijn ;-)