Ten eerste heb ik het balletje terug bij Ukje's Papa gelegd, want ik weiger keuzes te maken voor een ander, of een ultimatum te stellen over de rug van een kind. Hij kan dus ten allertijde contact opnemen met mij om Uk te horen of te zien. Toegegeven, in mijn woede heb ik het wat anders geformuleerd: "Neem maar contact met me op, op het moment dat jij jezelf een volwassen vent acht, evenals een verantwoordelijke vader." Maar goed, het concept is wel duidelijk, hoop ik....
De grote verandering is echter, dat hij niet langer welkom is in mijn huis, dus als hij Uk wilt zien, dan zal hij (U weet wel...het balletje) met een oplossing moeten komen waar wij afspreken. Ik ben namelijk heulemaals uitgefantaseerd. Misschien zeg ik dat verkeerd, ik ben niet langer van plan mijzelf in allerlei bochten en kronkels te wringen om hem tegemoet te komen! Voorbeeldje: Wanneer hij opbelt, omdat-ie 's middags langs wilt komen, dan verzet ik mijn eigen afspraken. (met steeds in mijn achterhoofd dat het contact tussen vader en dochter voorrang krijgt) Dat Uk naar haar papa toe gaat is geen optie vanwege een onveilige situatie (en hier moet U me maar wel, of niet, op mijn woord geloven). Maar ik wil hem niet langer hier over de vloer hebben. Ik wil niet dat er glashard tegen me gelogen wordt. Of onwaarheden tegen me verteld worden. En al zeker niet in ons appartementje! Vooropgesteld, dat ik geen engeltje ben en mijn tekortkomingen maar al te goed ken. Uit mijn mond komt heus ook wel eens een leugentje (om bestwil?!?!?!) Maar iemand willens en wetens besodemieteren? Nee... Omdat ik de omgang tussen vader en dochter moet baseren op vertrouwen. En als dat vertrouwen is gegroeid op een web van leugens, en als een kaartenhuis in elkaar dondert, tja, wat blijft er dan nog over?? Dus na de laatste 3 jaar lang te zijn meegezogen in zijn destructieve manier van leven, maak ik er een einde aan. Niet langer in mijn huis, waar mijn regels gelden, waar ik een veilige plek heb gecreëerd voor mijzelf en Uk, waar mijn normen en waarden gelden (en die zijn zo slecht nog niet!)
En ik ga me wapenen.... Ik heb dit spelletje nu al zo lang meegespeeld, maar er blijkbaar erg weinig van geleerd. Want iedere keer kijk ik in die blauwe ogen, en WIL ik hem zo graag geloven. Zoals jullie schreven in de reacties op mijn vorige blogje: Ik wil graag zien dat vader en dochter die unieke band met elkaar hebben. (Tja Dames, jullie hebben de pleisters op de virtuele zere plek gelegd!!) Ik geloof dat ik vrede kan hebben met het feit dat ik alles heb geprobeerd dat binnen mijn mogelijkheden lag, om het beste te halen dat erin zat. Maar het werkt niet.... Dagen als gisteren, wil ik niet meer. Ik bedoel, ziet U het komische van de situatie in? Jaren na dato, nog steeds pijn en verdriet veroorzaakt door een Ex? Genoeg!!! (En nu nog de straffe woorden waar maken hihihi...)
En zie hier, de therapeutische waarde van het bloggen!!! Mijn hoofdpijn is aan het wegtrekken...met een beetje hulp van een I.bruproffenneke. Graag feedback Dames!!! Jullie raad en wijsheid is meer dan welkom!!!
Met even een PS-je voor degenen die niet heel mijn situatie kennen (of simpelweg nog niet lang meelezen)..... Baseer niet jullie hele mening op één pagina, maar lees eerst terug in mijn leven en oordeel dan pas.
Lief, IK (maar wie ben ik en wat weet ik ervan?) denk dat je een wijs besluit hebt genomen door e.e.a. buiten je veilige honk te houden! En door de bal bij hem te leggen ga je meteen zien hoeveel het voor hem betekend allemaal(denk ik). Ik vindt het ZO naar voor je dat je goede hoop telkens weer beursgemept wordt, maar vindt het ZOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO goed van je dat je ondanks alles Uk de kans wil bieden een band met haar papa op te bouwen, later als ze groot is gaat ze je dankbaar zijn, en dan zal ze zelf kunnen beoordelen wie en wat haar vader is...
BeantwoordenVerwijderenGa vandaag iets leuks doen! Stop voor nu even met piekeren, je hebt een beslissing genomen, communiceer die klaar......liggen er nergens plassen water???;))))))
dikke kus!
Je hebt er duidelijk wel al goed over nagedacht. De situatie is meestal veel complexer dan je kunt schrijven op één pagina. Mijn man heeft ook een ex en ziet zijn dochter al heel lang niet meer. Het zijn moeilijke pijnlijke zaken allemaal.
BeantwoordenVerwijderenJij wil hem kansen geven, maar dat besef is er niet. Het gaat hier om een kind hé. Dat vergeten ze wel eens. Egocentrische personen zijn daar niet mee bezig.
Sterkte, Sandra.
Nou ik vind het niet normaal dat jaren later je nog stress en verdriet hebt van een ex. Loslaten die man, jij bent niet verantwoordelijk voor zijn daden . Net zo min als dat jij niet voor die band kan zorgen tussen vader en dochter. Dat kan hij alleen .
BeantwoordenVerwijderenEnne het moet me toch even van het hart : je volgende kerel die wordt eerst gekeurd door ons want jij hebt niet zo veel kaas gegeten van "lieve/goede/betrouwbare" mannen uitzoeken geloof ik. Dus als wij zeggen NEE dan loslaten die handel METEEN !!!
En lieve betrouwbare mannen zijn niet saai neee helemaal niet saai zelfs dus wen maar vast aan het idee.
Knuffel.
ps . Contact met pa is tuurljk goed voor kinderen maar niet als kinderen erdoor gestresst raken of de spanning voelen...
Goed dat je alles zo goed hebt doorgenomen
BeantwoordenVerwijderenin gedachten!
het is ook goed voor iedereen op een plek
af te spreken die niks met thuis te maken
heeft, thuis moet een veilig nest blijven waar
jouw waarden en normen gelden. Ook kan je
makkelijker weggaan op zo een afgesproken
plaats als het je niet zint...
Het komt wel goed met jullie!
heel veel liefs
Het klinkt misschien cru maar het is een zwakke plek (een traumalitteken) in jou waar je nog steeds vanuit je pijn op reageert. Probeer dat desnoods al schrijvende te onderzoeken. Je ex kun je niet veranderen, je kunt alleen jezelf genezen zodat je ex je daar niet meer mee kunt raken. Veel sterkte ermee! Liefs, Manon
BeantwoordenVerwijderenLieverd,
BeantwoordenVerwijderenIk lees al even mee en begrijp denk ik heel goed waarom dat (goede) contact tussen kleine Uk en haar vader zo belangrijk voor je is. Maar misschien is de tijd gekomen om dat los te laten. De bal ligt nu bij hem zoals je zelf zegt en wanneer hij daar niets meer me wil doen is dat zijn zaak, hoe verdrietig ook. Je kunt hem niet dwingen de vaderte zijn waar jij zo op hoopt. Uk heeft in ieder geval een fantastische moeder en groeit met volop liefde om haar heen op.
Laat het los lieverd hoe moeilijk dat ook is.
(en ik realiseer me dat dit makkeljker gezegd is dan gedaan) XX
Je hebt gelijk dat je 't balletje bij hem hebt neergelegd. Dit is voor hem gewoon de laatste kans om te laten zien dat hij het meent met Uk en dat hij laat zien toch verantwoordelijk te zijn.
BeantwoordenVerwijderenHou vast aan jouw voorwaarden en hou je huis als veilige plek voor Uk en jou, daar heeft hij niets meer te zoeken. Enne sterkte !!!
En een fijn weekend met Uk!
Hoi Meis,
BeantwoordenVerwijderenGeheel terecht dat je zegt tot zover en niet verder. Je moet hierbij ook aan uk denken, als jij niet lekker in je vel zit heeft dat duidelijk z'n weerslag op haar. Bovendien jullie huis moet een veilige omgeving zijn voor jullie allebei. Je hebt gedaan wat in je vermogen ligt en meer dan ......en dan moet je hoe moeilijk en hard ook keuzes maken ook voor de rust van je kleine meid.Ook voor sommige volwassenen is het moeilijk om zich aan regels en afspraken te houden en komen ze wanneer het hun uitkomt , met als gevolg een kind wat dwars en opstinaat is. Helaas begrijpen ze dat vaak niet en moet je gewoon duidelijk zijn en grenzen trekken. Ik weet dat is heel moeilijk , lastig en je voelt je schuldig maar soms heb je geen keus. Rust in huis is immers het allerbelangrijkste voor uk en geen gestress en ruzie. Veel sterkte met de nog te nemen hobbels en opstakels, maar blijf in jezelf geloven en geniet van de fijne dingen in het leven met uk.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenWat moet ik nog zeggen na al die lieve reactie's hierboven..
BeantwoordenVerwijderenIk weet het niet, vindt het erg dat jij zo moet worstelen met het leven.
waarom kunnen bepaalde dingen niet gewoon gaan, denk ik wel eens, en die gedachte gaat vast ook wel door jou hoofd..
Maar hou een ding voor ogen, jij hebt het geluk van jezelf en Uk in handen, de ander niet..
Kom voor jezelf op, en denk goed om elkaar.
En die ex, mooi ex laten zijn en de dingen die komen op jou manier laten gebeuren..
En zeker niet meer in je veilige huis, waar je jezelf kan en mag zijn...
sterkte, cobi
Ik lees nog niet zo lang bij je en heb eerst het onderwerpje Ex(-en) in de sidebar aangeklikt.
BeantwoordenVerwijderenIk heb bewondering voor de sterke vrouw die de schrijfster is van deze woorden, de moeder die vecht als een leeuwin voor haar kind(eren) en de vrouw die zo graag het goede in een mens wil zien en geloven.
Je thuis is een warm en veilig nest voor Uk. Ik kan me goed voorstellen dat je dus met haar vader op ander terrein wilt afspreken, zodat je thuis veilig blijft. voor jullie allebei. Hiermee ontneem je Uk niet het contact met haar vader en hem niet het contact met zijn dochter.
Het lijkt me zo moeilijk en gecompliceerd: jullie relatie als partners is verleden tijd; jullie zijn altijd met elkaar verbonden als ouders van Uk. Voor haar wil je het allerbeste. Dat maakt loslaten zo moeilijk.
Heel veel liefs.
Heel goed! Heel belangrijk is dat jij hierin de grenzen bepaald en dat ex zich daaraan houdt/ jij hem niet over jouw grenzen laat stormen. Jouw veilige haven voor jou en Uk is JULLIE terrein en daar heeft hij niets te zoeken; nu niet, nooit niet!
BeantwoordenVerwijderenVerder sluit ik me aan bij de andere reacties. Je bent een sterke vrouw en je bent te bijzonder om je (verder) te laten beschadigen.
En ja, ook ik keur graag mee als er een nieuwe geweldige man op de stoep staat...
Hij moet wel heel lief voor je zijn dat wij akkoord verklaren... ;-) Maar ondertussen gun ik je het van harte!
Dit is het eerste berichtje dat ik hier lees en het eerste dat ik dacht: sterke vrouw!
BeantwoordenVerwijderenWant ik weet hoe lastig het kan zijn, met een vent die niet liegt en bedriegt, maar andere dingen gewoon voor laat gaan.
Hoewel dat ik mijn situatie begrijpelijk kan zijn, vind ik het soms onacceptabel.
En juist daarom vind ik het zo knap van jou, dat je (ondanks dat ik niet precies weet wat er voorgevallen is) het nu enigzins naast je neer kunt leggen. Als hij het niet wil, geen moeite wil doen, de problemen maar bij iemand anders blijft leggen, dan ga je er uiteindelijk zelf aan onderdoor. En van wat ik zo snel even begreep bij JIJ de stabiele factor voor je uk en dan ben JIJ dus belangrijker om goed voor te zorgen, dan voor je ex.
Ik hoop dat het uiteindelijk beter zal gaan, voor jou en zeker voor je dochter.
Ik denk dat je heel ruimhartig geweest bent. Je hebt niet alleen het contact altijd gestimuleerd maar er zelfs je huis voor opengesteld. Op een gegeven moment moet je echter je eigen grenzen aangeven en deze ook behouden. Anders walst men over je heen.
BeantwoordenVerwijderenIk weet zeker dat je handelt in het belang van je dochter, en nu dan ook in je eigen belang, nu hij niet langer welkom is in je huis. Je bent klaar met initieren, dat mag als je alles uit de kast ehbt gehaald. Lieve schat, je hebt volgens mij uitstekend gehandeld. Je hebt de situatie in de hand weten te houden en niet laten escaleren. Dat kan ik van een aantal meiden in jouw situatie (of enigszins vergelijkbaar) niet zeggen.
BeantwoordenVerwijderenYou rock girl!!
je doet het goed hoor! Absoluut, daarbij denk ik wel eens de band met de biologische vader, in sommige gevallen,zoals bv ook bij mijn kinderen, is die er gewoon niet op de normale gewone fijne manier,en dat heb ook ik jarenlang wel gewild,gewenst en gestimuleerd, tot ook ik op een dag, net als jij bedacht heb, dat IK die band niet kan maken,en dat het er hoe jammer en verdrietig je daar vaak ook van word, het er ws gewoon niet altijd inzit.(en dat een veilige thuisbasis het belangrijkste is voor de kindjes)
BeantwoordenVerwijderennouaj waaaaazig ben ik weer, sorry
Ik snap dat jij de band tussen uk en haar vader goed wil houden. Maar moet dit ten koste gaan van jou. Ik weet niet, misschien moet je inderdaad het balletje bij hem leggen en je erbij neer leggen. En ik snap best wel dat het moeilijk voor je is. Maar sommige mensen zullen waarschijnlijk nooit die verantwoordelijkheid krijgen voor hun kinderen.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heeft Uk een geweldige moeder.
Respect voor jou, laat die bal maar eens de andere kant oprollen.
BeantwoordenVerwijderenMaak duidelijke afspraken met je EX (andere woord voor verleden, dus afgedaan, passé, toedelidoki..), en probeer hierin regelmaat voor jou en uk te leggen. Dan weet JIJ waar je aan toe bent, en hoef je niet constant met een zwaar gemoed rond te lopen, omdat je niet weet wat er weer van je ex verwacht wordt.
"1x in de zoveel tijd, daar en daar, met jou erbij.. Lukt dit niet, dan is ook dit passé...".
Oké, makkelijker gezegd dan gedaan, maar nu ben jij met uk aan de beurt.
Wordt samen gelukkig en kijk vooruit, je hebt het dik verdient...
En ook ik wil wel in de keuringscommissie hoor, ha, ha..
Knuffel, Margot
Ik heb alleen maar als raad voor je. Hou vol. Uk is niet alleen maar zijn kind, maar ook jouw kind. Daardoor wordt ook jouw leven beinvloed.. Uk en jij zijn het belangrijkste en dan pas daar achteraan je ex. Hoe belangrijk je de vader voor Uk ook vindt. Het mag best onder jouw voorwaarden.
BeantwoordenVerwijderen