Zielespinselen

En het is Dinsdag!!!! Ik kwam gisterenavond pas laat thuis, ben op de bank geploft en daar in slaap gevallen. Maar het is voorbij, die ellendige dag. Bedankt voor alle reacties, ze hebben een zonnig kantje aan een vervelende dag gegeven!

Ik voel me wel "verplicht" enige uitleg neer te pennen over de situatie met Ex en misschien ook mijn eigen positie hierin. Niet alleen kom ik uit een vrij vreemde familie, mijn eigen leven is tot 2 jaar geleden ook erruggg aan de "vreemde" kant geweest. In alle eerlijkheid, kan en wil ik niet de hele situatie hier neerbloggen, want dan zou ik mijn stukje anonimiteit in één klap kwijt zijn. Wat ik wel kwijt wil, is dat Uk niet mijn eerste en enige kind is, ik heb nog een dochter van 12,5 in het buitenland die ik al bijna 5 jaar niet heb mogen zien vanwege kromme internationale verdragen en een Ex nummertje 1 die het tot doel heeft gesteld mijn leven tot een living hell te maken (en het is 'm bijna gelukt!!) Nog steeds strijd ik iedere dag, op allerlei niveau's, tot aan Strassbourg toe, om bepaalde wetten, en verdragen, aan te laten passen. De kans dat dit voor mij een verschil maakt is nihil, maar voor een heleboel andere vaders en moeders kan misschien in de toekomst dit leed bespaard blijven. Mijn uitgangspunt, en dat van de Verenigingen waar ik mee werk, zijn de Internationale Rechten van het Kind: Een kind heeft recht op omgang met BEIDE ouders.

Tot zover dus een donker kantje van het leven hier in 't Brabantse...

Dus nu kom ik bij Uk en Ex 2 uit....ik kan, wil en mag niet het contact tussen vader en dochter niet belemmeren, en dat is ook absoluut niet mijn bedoeling. Maar papa moet wel een voor een veilige, stabiele, kindvriendelijke situatie zorgen wanneer Uk bij hem is. Van de mensen, waarmee Uk in contact komt bij papa, verwacht ik op zijn minst dat ze geestelijk stabiel zijn, geen randcrimineeltjes zijn, en de stemgerechtigde leeftijd hebben bereikt. En als tussendoortje: er is een reden waarom alleen Ik het voogdijschap heb!!! Of papa Uk laat ontbijten met een portie chips i.p.v. een boterham, zal me een worst wezen. Als papa Uk om 23:00 uur op bed legt, is dat vervelend, maar zeker geen reden de omgang stop te zetten (wel een reden voor mij om door te flippen) Het gaat dus niet om verschillen in opvoeding, of het willen doordrijven van mijn eigen willetje wat betreft Uk. Het gaat om zaken die schade zouden kunnen toebrengen aan Uk. Dan gaan mijn nekharen recht overeind staan, en dan spring ik op de barricades. Als Ex dan, tegen alle gemaakte afspraken in, toch bewust en met opzet, zijn eigen zin doordrijft, tja, dan beroep ik me op mijn taak (recht en plicht) als verantwoordelijk ouder. 

Het is ook gedeeltelijk mijn eigen schuld, ik wil hem graag vertrouwen, ik zie hem houden van zijn dochter (maaaaarrrrr...liefde maakt je nog niet tot een goede ouder!) en ik ben een watje, makkelijk sentimenteel te overtuigen. Dus krijgt Ex kans op kans, die hij systematisch en met een vreemd genoegen, verkloot. Dan moeten we dus maar back to the basics, waar we 2 jaar geleden waren: de omgang tussen vader en dochter vindt plaats onder het toeziend oog van mama! Niet prettig voor Ex, die zich belemmerd voelt, niet fijn voor mama, die Ex over de vloer krijgt, maar wel zo veilig voor Uk. En daar draait het tenslotte om!!!

Zo, en nu mijn diepste zielespinselen open en bloot in blogland liggen, hoop ik dat de volgende blogjes een weer wat happier toon hebben. Vergeet deze uiting van sentimentaliteit dus maar snel!!!